Nederlands bezoek

Om half 7 wakker gemaakt worden is natuurlijk nooit een feest. Maar vandaag wel! Mijn super geweldige lieve awesome vrienden kwamen naar Parijs. Ze hebben de hele nacht gereden en waren er uiteindelijk om half acht. Toen heb ik ze opgehaald en zijn we naar mijn huis gereden. Hier hebben we nog lekker een uurtje gezeten. Veerle was in de zevende hemel toen ze Thorsten zag, en was meteen weer helemaal het kleine kindje. Na die tijd heeft ze nog lekker met een sticker op haar hoofd rond gelopen.

Toen de kinderen naar school waren hebben wij ook de bus/trein/tram gepakt om naar Parijs te gaan. Eenmaal in de trein sliepen ze bijna, maar gelukkig duurde het niet lang en stond iedereen alweer te springen toen we er waren. Nadat we uitgestapt waren, waren we een klein beetje de weg kwijt. Die we uiteindelijk toch wel gevonden hebben door mega-mini-speurneus joyce. Onderweg hebben we ook de Pont des Arts tegen gekomen. Dat is een brug over de Seine, waar veel stelletjes en getrouwde mensen een slotje omhangen met hun namen, en hierbij de sleutel in de rivier gooien. Dit om hun eeuwige liefde te bezegelen. Er waren veel mensen, en er kwam een man en een vrouw die vroeg of we een foto wouden maken. En die waren ook al 25 jaar getrouwd!

Nadat we daar weggingen stonden we nog steeds te twijfelen of het grote gebouw voor ons het Louvre was. Uiteindelijk liepen we er onder door en ja hoor, daar waren de

piramides van het Louvre. We zijn er niet  naar binnen gegaan want we hadden niet zoveel zin om 2 uur van de dag te verspillen met in de rij te staan. Daarom hebben we er maar alleen wat foto’s gemaakt en zijn we verder gelopen naar de tuinen!

Daar hebben we even heerlijk in de groene stoeltjes bij de fontein gezeten, en daarna wou ons altijd energieke Veerle maar al te graag weer doorracen. Onderweg naar Arc de triomphe kwamen we een man tegen met wel twintig honden! Het was echt heel raar, hele lieve leuke honden die ik allemaal mee naar huis wou nemen. Dat ging helaas niet door!

Toen we verder liepen kwamen we nog langs een standbeeld, een slapende zwerver en een grote brug. En toen waren we opeens de Arc de Triomphe kwijt! Helaas was dit echt waar, dus hebben we maar even gezeten. Gelukkig vond ons megamini-joycie de weg en zo kwamen we op le Champs ellyssee waar ook de Arc de triomphe is. Onderweg even een tussenstop gemaakt bij de MC Donalds, en lekker ijsje gegeten..

De Arc de Triomphe staat midden op een plein, een grote rotonde waar alle auto’s kris kras over heen rijden. We konden eerst de ingang niet vinden, die zich eigenlijk dus vlak naast ons bevond.. Maar dat wisten we niet. Het is namelijk een tunnel waar je dan ingaat om bij de Arc de Triomphe uit te komen. Toen we een stukje weer hadden gelopen om de rotonde heen, kwam Veerle op  het idee om er over heen te gaan rennen. Zo gezegd zo gedaan, en Joyce en ik stonden erbij en keken ernaar. Waarna wij de tunnel vonden en er dus rustig heen liepen. Eenmaal boven kwamen we haar weer tegen! HELLO! Het was die dag open om er ook op te gaan, dus zijn we ook omhoog gegaan. Vond het heel erg leuk, en het was ook mooi weer wat het nog meer leuk maakte. Nadat we een hele tijd boven waren geweest, moesten we ook weer naar beneden! Wat een afdaling :(

Nouja, onderweg naar de eiffeltoren dan maar!  Dit keer zijn we met de metro gegaan omdat we allemaal nogal moe waren, ofja eigenlijk waren voor de voeten en benen erg moe. Nadat we uit de Metro waren moesten we ook nog een stuk lopen. En toen was de eiffeltoren weg. Ohja, wie raakt er nou twee grote gebouwen op 1 dag kwijt? Wij dus! Na nog een stukje verder te zijn gelopen kwamen we hem weer tegen hoor. We hebben er een tijdje voor gezeten en toen besloot Veerle om naar boven te gaan, Joyce en ik gingen lekker in het gras zitten. We hadden natuurlijk een hoop bij te praten omdat we elkaar vanaf eind juni niet meer gezien hebben. Wat natuurlijk een veel te lange tijd is! Na een tijdje moesten we naar de WC, waar we ook alweer bijna een uur hebben moeten wachten. Wat een chaos he ;-) .

Ook Veerle was weer aanwezig dus gingen we onderweg naar de metro terug, het heeft hierna ook nog wel weer een hele tijd geduurd voordat we weer thuis terug waren. We moesten namelijk een metro hebben naar een kleine plaats, vanaf hier lopen naar gare du lyon en we waren ‘kind of lost’ op dit station. Uiteindelijk hebben we een loket gevonden om het te vragen, en vanaf toen is de reis gelukkig prima verlopen. Eindelijk in Saint germain! Toen natuurlijk nog een heel eindje met de bus..

En toen was het alweer tijd om afscheid te nemen van mn liefste \vriendinnetjes !  Wou natuurlijk dat ze nog dagen langer bleven maar dat kon helaas niet. Volgende keer komen ze maar om met zijn allen lekker te gaan bubbelen en stappen. Woehoe!  Het was echt een superleuke dag die ik voor geen goud had willen missen. Love u guys.

Sorry voor mijn later bericht maar eb helaas geen internet meer, zit nu verbonden via de kabel maar dat gaat allemaal ook weer niet zo makkelijk! Wifi isnt working!

Liefs from Paris!

Emma