Om half 7 wakker gemaakt worden is natuurlijk nooit een
feest. Maar vandaag wel! Mijn super geweldige lieve awesome vrienden kwamen
naar Parijs. Ze hebben de hele nacht gereden en waren er uiteindelijk om half
acht. Toen heb ik ze opgehaald en zijn we naar mijn huis gereden. Hier hebben
we nog lekker een uurtje gezeten. Veerle was in de zevende hemel toen ze
Thorsten zag, en was meteen weer helemaal het kleine kindje. Na die tijd heeft
ze nog lekker met een sticker op haar hoofd rond gelopen.
Toen de kinderen naar school waren hebben wij ook de
bus/trein/tram gepakt om naar Parijs te gaan. Eenmaal in de trein sliepen ze
bijna, maar gelukkig duurde het niet lang en stond iedereen alweer te springen
toen we er waren. Nadat we uitgestapt waren, waren we een klein beetje de weg
kwijt. Die we uiteindelijk toch wel gevonden hebben door mega-mini-speurneus
joyce. Onderweg hebben we ook de Pont des Arts tegen gekomen. Dat is een brug
over de Seine, waar veel stelletjes en getrouwde mensen een slotje omhangen met
hun namen, en hierbij de sleutel in de rivier gooien. Dit om hun eeuwige liefde
te bezegelen. Er waren veel mensen, en er kwam een man en een vrouw die vroeg
of we een foto wouden maken. En die waren ook al 25 jaar getrouwd!
Nadat we daar weggingen stonden we nog steeds te twijfelen
of het grote gebouw voor ons het Louvre was. Uiteindelijk liepen we er onder
door en ja hoor, daar waren de
piramides van het Louvre. We zijn er niet naar binnen gegaan want we hadden niet zoveel
zin om 2 uur van de dag te verspillen met in de rij te staan. Daarom hebben we
er maar alleen wat foto’s gemaakt en zijn we verder gelopen naar de tuinen!
Daar hebben we even heerlijk in de groene stoeltjes bij de
fontein gezeten, en daarna wou ons altijd energieke Veerle maar al te graag
weer doorracen. Onderweg naar Arc de triomphe kwamen we een man tegen met wel
twintig honden! Het was echt heel raar, hele lieve leuke honden die ik allemaal
mee naar huis wou nemen. Dat ging helaas niet door!
Toen we verder liepen kwamen we nog langs een standbeeld,
een slapende zwerver en een grote brug. En toen waren we opeens de Arc de
Triomphe kwijt! Helaas was dit echt waar, dus hebben we maar even gezeten.
Gelukkig vond ons megamini-joycie de weg en zo kwamen we op le Champs ellyssee
waar ook de Arc de triomphe is. Onderweg even een tussenstop gemaakt bij de MC
Donalds, en lekker ijsje gegeten..
De Arc de Triomphe staat midden op een plein, een grote
rotonde waar alle auto’s kris kras over heen rijden. We konden eerst de ingang
niet vinden, die zich eigenlijk dus vlak naast ons bevond.. Maar dat wisten we
niet. Het is namelijk een tunnel waar je dan ingaat om bij de Arc de Triomphe
uit te komen. Toen we een stukje weer hadden gelopen om de rotonde heen, kwam Veerle op het idee om er over heen te gaan rennen. Zo
gezegd zo gedaan, en Joyce en ik stonden erbij en keken ernaar. Waarna wij de
tunnel vonden en er dus rustig heen liepen. Eenmaal boven kwamen we haar weer tegen!
HELLO! Het was die dag open om er ook op te gaan, dus zijn we ook omhoog
gegaan. Vond het heel erg leuk, en het was ook mooi weer wat het nog meer leuk
maakte. Nadat we een hele tijd boven waren geweest, moesten we ook weer naar
beneden! Wat een afdaling :(
Nouja, onderweg naar de eiffeltoren dan maar! Dit keer zijn we met de metro gegaan omdat we
allemaal nogal moe waren, ofja eigenlijk waren voor de voeten en benen erg moe.
Nadat we uit de Metro waren moesten we ook nog een stuk lopen. En toen was de
eiffeltoren weg. Ohja, wie raakt er nou twee grote gebouwen op 1 dag kwijt? Wij
dus! Na nog een stukje verder te zijn gelopen kwamen we hem weer tegen hoor. We
hebben er een tijdje voor gezeten en toen besloot Veerle om naar boven te gaan, Joyce en ik gingen lekker in het gras zitten. We hadden natuurlijk een
hoop bij te praten omdat we elkaar vanaf eind juni niet meer gezien hebben. Wat
natuurlijk een veel te lange tijd is! Na een tijdje moesten we naar de WC, waar
we ook alweer bijna een uur hebben moeten wachten. Wat een chaos he ;-) .
Ook Veerle was weer aanwezig dus gingen we
onderweg naar de metro terug, het heeft hierna ook nog wel weer een hele tijd
geduurd voordat we weer thuis terug waren. We moesten namelijk een metro hebben
naar een kleine plaats, vanaf hier lopen naar gare du lyon en we waren ‘kind of
lost’ op dit station. Uiteindelijk hebben we een loket gevonden om het te
vragen, en vanaf toen is de reis gelukkig prima verlopen. Eindelijk in Saint
germain! Toen natuurlijk nog een heel eindje met de bus..
En toen was het alweer tijd om afscheid te nemen van mn
liefste \vriendinnetjes ! Wou
natuurlijk dat ze nog dagen langer bleven maar dat kon helaas niet. Volgende
keer komen ze maar om met zijn allen lekker te gaan bubbelen en stappen.
Woehoe! Het was echt een superleuke dag
die ik voor geen goud had willen missen. Love u guys.
Sorry voor mijn later bericht maar eb helaas geen internet meer, zit nu verbonden via de kabel maar dat gaat allemaal ook weer niet zo makkelijk! Wifi isnt working!
Liefs from Paris!
Emma
