Pages

zondag 12 januari 2014

Sale & goede gesprekken.

Zo, om mijn goede voornemen maar meteen waar te maken schrijf ik nu alweer een blog! Dit was een ontzettende, niet drukke week. Heel lazy en maar een paar dingen die zo uitzonderlijk zijn dat ik er over schrijven ga.

SALETIME. Ja ja, het is weer de tijd van het jaar. Alles is afgeprijsd en het wemelt er van de mensen die echt niks willen missen van de sale in Parijs. Want stel je voor dat je net dat ene leuke rokje mist? Of iemand anders dat paar schoenen die je altijd al wou hebben maar veel te duur vond, voor je neus weggrist? Nou, natuurlijk waag ik me in deze gekte. Dit kan ik dan ook weer niet aan me voorbij laten gaan. Dus op mijn vrije Woensdag, naar Les Halles. Om daar even de Forever21 & de NewLook te bezoeken. En ik zal je verzekeren dat ik met hier ook echt aan gehouden heb. Of nou ja, de Jennyfer kon ik natuurlijk niet links laten liggen. Daarna natuurlijk nog even langs de Hema, om wat stroopwafels en wat salmiakballen mee te grissen. Hierna ben ik op zoek gegaan naar een tentje waar je lekkere frietjes kan eten, aangezien dit echt erg zeldzaam is in Parijs. Overal waar je frietjes krijgt zijn ze slap, te dun, te koud, te duur of gewoon echt niet lekker. Deze dag, heb ik de lekkere friet niet gevonden. Helaas. Ik houd toch wel van die lekkere friet met een dikke klodder mayonaise, echte mayonaise niet die stomme Franse mayonaise.

Op de vrijdag besloot ik de dokter te bellen, dit aangezien hij ( of zij ) nog een formulier moet ondertekenen voor mijn social securitee number. Ik ben al eerder langs het kantoor geweest, maar toen bleek deze aardige dokter geen secretariaat te hebben, had hij niet even 5 minuten tijd & moest ik de volgende keer bellen voor 10 uur. Nou, dat probeerde ik dus, dat bellen. Nadat er werd opgenomen kon ik de eerste paar vragen makkelijk beantwoorden. Daarna was ik compleet de weg kwijt en begreep ik nog maar half wat ze me nou precies aan het vertellen was.. En toen werd er gewoon opgehangen en zei ze dat ik maar een andere keer moest bellen, of iemand anders moest laten bellen, iets in die richting. Nou ja, zo word je dus behandeld als je geen ster bent in Frans! Marte maar opgebeld en gevraagd of zij dan misschien even voor mij de dokter zou willen bellen. Lekker een stukje naar haar gelopen en toen heeft zij voor mij de dokter gebeld, de secretaresse en Marte begrepen nog steeds bar weinig van elkaar. Dus ik ga er maar gewoon van uit dat de secretaresse gewoon een beetje dom is. Het ligt niet aan mij, en zeker niet aan Marte. Ik heb gelukkig wel mijn afspraak, ik zie nog tegemoet hoe dat gaat worden.

Nadat ik dus uiteindelijk mijn afspraak had, pizza's had gehaald voor 's avonds en alles had gepakt werd ik opgehaald door Leenke. IKEA, here we come. Om lekkere zweedse gehaktballetjes en frites te eten. En natuurlijk nog even lekker rond te snuffelen, en ideeën op te doen voor als ik op kamers ga. Altijd leuk om daar lekker rond te hangen. Toen hebben we ook maar even besloten om volgende week naar een Cruiseparty te gaan, het is op de Seine en het heeft zelfs gratis entree! Ja, dat zeg ik zeker vol verbazing want hier is niks gratis. En ik blijf toch een rasechte Nederlander. Gelukkig zijn er hier meer van.

WEEKEND. Dat betekend : kroegentijd! Dus lekker naar de kroeg met Eline, heerlijk gezeten en al snel kwam er een meisje naar ons toe die vroeg of we bij hun kwamen zitten. Dat heb ik elke keer als ik hier naar de kroeg ga, en dat vind ik erg leuk. Zo snel gebeurt je dat niet in Nederland. Lange gesprekken gehad over Nederland, hoe de Amerikanen Parijzenaars zien, en hoe de Amerikanen Nederlanders zien. 

  • Parijzenaren zijn arrogant, eten baguette en stinkende kaas en drinken alleen maar rode wijn. En de vrouwen hebben maatje 32 en dragen alleen maar zwart.
  • Nederlanders zijn lomp, dragen klompen en wonen op een boerderij. Ook roken ze de hele dag wiet en eten ze veel kaas. En ze zijn gierig.
Toch nog een overeenkomst, de kaas! Het is dan wel een heel ander soort kaas, maar het is toch iets. Ook heb ik een jongen Nederlandse les gegeven. 
''Mag ik een biertje ? Mag ik een grammetje wiet ? Jij bent gek. Jij bent mooi.''
Dat zijn natuurlijk wel de essentiële dingen die je moet leren als je een taal gaat leren. Gewoon, omdat het kan. Hij heeft het zelfs opgeschreven op een papiertje, zodat hij het niet zou vergeten. Les #1 tot volgende week!

Vandaag ben ik naar ANTICAFE geweest, het is een cafe in Parijs waar je betaald per uur. Het is 4,- per uur en je kan gewoon zoveel koffie, thee of limonade drinken als je wil. Ook hebben ze lekkere koekjes, chips, rijstwafels, toast, jam. En dat mag je allemaal ook gewoon pakken en eten. Zoveel als je wilt dus. En wat een toeval, kwam ik juist daar Marrit tegen, of all places. Zo kan je dus ook nog eens per toeval iemand tegenkomen. Al moet ik eerlijk bekennen dat dit wel de eerste keer is dat het mij overkomen is.Nadat ik daar wegging hebben we nog een tijdje rondgelopen, gebabbeld en gezeten en kwamen we uiteindelijk terecht bij een Falafel tent bij St. Michel. In het couscous straatje. ( serieus, we zagen wel 3 uithangborden in dat kleine straatje ) In het Falafelrestaurantje heb ik dan eindelijk mijn lekkere frietjes gegeten. Nee, falafel word hem dus echt niet voor mij.

Gros bisous! Zie ik er al uit als een echte Parissiene? 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten